ตอนที่ 6
ตอนที่ลูกแก้วจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดลูกแก้วซื้อปลอกคอแล้วใส่ให้เจ้าบราวน์มัน
ลูกแก้วรักมันมากแต่ก็คงไม่เท่ากับที่มันรักลูกแก้ว วันนั้นมันไม่สบายมากแม่ก็เลยโทรศัพท์บอกลูกแก้ว
ตอนแรกลูกแก้วตั้งใจว่าจะกลับกรุงเทพฯเพื่อกลับมาดูมัน แต่ก็ไม่ทันเพราะลูกแก้วยังไม่ทันจะกลับเจ้าบราวน์มันก็จากไปเสียก่อน.....แม่บอกกับลูกแก้วว่าแม่ถอดปลอกคอที่ลูกแก้วใส่ให้มันแล้วก็บอกมันว่าไม่ต้องห่วงลูกแก้วถ้าทรมานก็ไปซะ พอแม่กลับมาจากข้างนอกก็เจอมันนอนตายอย่างสงบ
มันคงหมดห่วงลูกแก้วแล้วจริงๆแม่ก็เลยโทรศัพท์บอกกับลูกแก้วว่าไม่ต้องกลับมาเพราะเจ้าบราวน์มันไปแล้ว หัวใจของลูกแก้วเหมือนมีใครมากระชากลูกแก้วจำได้ว่าลูกแก้วนั่งลงร้องไห้และกอดเจ้ามอมไว้พร้อมกับบอกมันว่าเจ้าบราวน์มันตายแล้วและเหมือนว่ามันจะรับรู้เพราะว่ามันเลียน้ำตาให้ลูกแก้ว
หางของมันก็หลู่ลงมันก็เลยยิ่งทำให้ลูกแก้วเสียใจตอนนี้ลูกแก้วเหลือแต่เจ้ามอมตัวเดียวแล้ว ส่วนแม่ของลูกแก้วก็คงต้องอยู่คนเดียวถ้าไม่มีเจ้าบราวน์ ลูกแก้วรู้สึกเป็นห่วงแม่จึงตัดสินใจว่าจะย้ายกลับมาอยู่กับแม่เหมือนเดิม
ลูกแก้วกลับมาไม่นานลูกแก้วก็ได้ทำงานที่ใหม่เจ้านายของลูกแก้วเป็นคนใจดีและเจ้านายของลูกแก้วเลี้ยงสุนัขจรจัดไว้ตัวหนึ่งมันเป็นสุนัขพันทางตัวผู้ชื่อกำพร้า
มันจะเป็นยามเฝ้ารถได้ดีแต่มันก็หัวสูงเพราะมันชอบขึ้นไปนอนบนหลังคารถของเจ้านายลูกแก้ว
วันไหนรถเจ้านายไม่อยู่มันก็จะขึ้นไปนอนบนหลังคารถคันอื่นจนเจ้าของเค้าออกมาไล่ตีอยู่บ่อยครั้ง อยู่มาวันหนึ่งลูกแก้วเห็นมันพาแฟน(สุนัข)สาวมาแล้วมันก็หายไปนอนอยู่ใต้ท้องรถด้วยกันแต่สักพักเจ้ากำพร้ามันก็ขึ้นมานอนบนหลังคารถเหมือนเดิม
ผ่านไปเป็นเดือนลูกแก้วก็สังเกตเห็นเจ้าขาวแฟนสาวเจ้ากำพร้ามันอ้วนผิดปกติแต่ที่ไหนได้
เจ้ากำพร้ามันกำลังจะเป็นพ่อสุนัข...
2
เดือนผ่านไปเจ้าขาวมันก็เริ่มมุดเข้ามุดออกใต้ถุนสำนักงานจนวันนั้นลูกแก้วสังเกตเห็นว่าเจ้าขาวมันไม่ออกมาข้างนอกก็เลยก้มลงไปดูมัน
แต่แล้วลูกแก้วก็ต้องตกใจเพราะลูกแก้วเห็นมันกำลังเบ่งคลอดซึ่งตอนนั้นลูกตัวแรกของมันโผล่ออกมาแล้ว
ลูกแก้วก็เลยต้องเป็นพยาบาลจำเป็นช่วยทำคลอดให้มันลูกของเจ้าขาวน่ารักมากมีสีน้ำตาล
2 ตัว,สีขาวแต้มดำ 1 ตัว และสีดำล้วนอีก 1 ตัว
วันนั้นทั้งวันลูกแก้วไม่เป็นอันทำงานห่วงกลัวว่ามันจะเลี้ยงลูกไม่เป็น,
กลัวมันจะทับลูกตายเหมือนเจ้าจูดี้เมื่อก่อนนี้
แต่เจ้าขาวมันกลับเก่งกว่าเพราะมันสามารถที่จะให้ลมลูกได้และก็ไม่นอนทับลูกมันด้วย ลูกแก้วเห็นเจ้ากำพร้ามันวิ่งมาดูตั้งหลายครั้ง
จนประมาณ 3 อาทิตย์ลูกแก้วก็เห็นพวกลูกของมันลืมตา
สำหรับลูกแก้วเจ้าขาวมันไม่หวงลูกลูกแก้วก็เลยอุ้มลูกของมันออกมาเล่นข้างนอกได้
แต่ไม่กี่วันต่อมาลูกตัวสีน้ำตาลของมันก็ตายไปหนึ่งตัวลูกแก้วก็อดเสียน้ำตาไม่ได้เพราะตอนที่จะเอาลูกของมันไปฝังเจ้าขาวมันก็วิ่งตามไปตลอด
พอฝังเสร็จลูกแก้วก็บอกกับมันว่าให้มันกลับไปดูลูกที่เหลือมันก็ตามลูกแก้วกลับมาแต่โดยดี
แต่พออีกอาทิตย์ถัดมาเจ้าตัวเล็กทั้งหลายมันก็เริ่มอ้วนท้วนน่ารักทุกตัว
ยกเว้นเจ้าตัวดำตัวเดียวที่ตัวเล็กนิดเดียวลูกแก้วก็เลยไม่ค่อยได้สนใจมัน
แล้วเพื่อนของลูกแก้วก็เอาลูกเจ้าขาวตัวน้ำตาลไปเลี้ยงส่วนเจ้าตัวขาวดำก็ตายตามพี่ไปอีกตัวโดยไม่ทราบสาเหตุ
ครานี้ก็เลยเหลือเพียงเจ้าดำตัวเดียวและเมื่อไหร่ที่ลูกแก้วไปดูมันพอมันได้กลิ่นลูกแก้วมันก็จะเดินล้มลุกคลุกคลานมาหาแล้วก็เลียไม้เลียมือลูกแก้ว
ซึ่งมันก็ทำให้ลูกแก้วสงสารมันได้ไม่ยากเลย
มนัสนันท์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น