ตอนที่ 8
หลังจากที่สูญเสียเจ้ามอมไปตอนนี้ลูกแก้วก็เริ่มเบื่อที่จะต้องมานั่งร้องไห้เสียใจทุกครั้งที่ต้องเสียเพื่อนที่ดีไปก็เลยตั้งใจว่าจะไม่เอามาเลี้ยงอีก
แต่..สุดท้ายลูกแก้วก็ต้องแพ้ใจตัวเองเหมือนเพลงของใหม่ เจริญปุระ
เพราะดันไปเห็นเจ้าสุนัขคุณตาข้างบ้านมันคลอดลูกออกมา 1 ครอก
ก็ตายไปวันละตัวจนเหลืออีก 3
ตัวปีนรั้วดูทุกวันก็เกิดอาการอยากกอดอยากหอมเป็นธรรมดาของคนรักสุนัข
สุดท้ายทนไม่ไหวก็เลยเอาที่ตักขี้ผงหย่อนลงไปแล้วก็รอให้มันคลานขึ้นมาข้างบนถึงช้อนมันขึ้นมา ปรากฏว่าเป็นเจ้าตัวน้ำตาลมีถุงเท้าขาว 4 ข้าง
เอามาเล่นได้สักพักก็ได้ยินเสียงคุณตาถามหาสุนัขว่าหายไปไหนแล้วก็ค้นหาตามใต้กระดาน
ลูกแก้วได้ยินแต่ก็ไม่กล้าบอกว่าตัวเองแอบเอาขึ้นมาเล่นก็เลยทำเฉย พอคุณตาเข้าบ้านลูกแก้วก็เอามันหย่อนคืนแม่มันเหมือนเดิม
สุดท้ายก็เลยเอ่ยปากขอมันกับคุณตาแล้วก็ตั้งชื่อมันว่า “โจนัส”
เจ้านี่เป็นสุนัขที่รูปร่างค่อนข้างใหญ่เพียงแค่สามเดือนมันก็ตัวโตเกินพี่ๆ
ที่อยู่ในบ้าน แล้วมันก็ยังเป็นหัวโจ๊กในการทำลายล้างทุกอย่างที่มีชีวิตอยู่ในบ้าน
ไม่ว่าจะเป็นเป็ด, ไก่ หรือกระต่ายที่ลูกแก้วเลี้ยงไว้ให้เจ้าตัวเล็กดูมันก็ไม่ละเว้น
แต่กว่าที่เจ้าโจนัสมันจะโตได้ขนาดนี้มันก็ผ่านเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตก็คือตอนที่มันอายุได้
3 เดือน วันนั้นลูกแก้วออกไปทำงานส่วนคุณแม่ก็พาลูกๆ ของลูกแก้วไปข้างนอก พอกลับมาถึงบ้านก็มองไม่เห็นเจ้าโจนัสเรียกหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
จนสักพักก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์จากน้าสาวบอกว่าเจ้าโจนัสอยู่ที่โรงพยาบาลและสาเหตุก็มาจากที่ตอนนั้นมันยังเด็กก็นึกว่าเจ้ามอมเป็นแม่ก็เลยไปไต่ใต้ท้องแล้วก็จะดูดนม
เจ้ามอมมันก็เลยตะกุยจนลูกตาหลุดออกมาทั้ง 2 ข้าง
ดีที่ว่าน้าสาวมาเจอก็เลยรีบพาไปโรงพยาบาล
น้าสาวเล่าให้ลูกแก้วฟังว่าตอนที่เจอเจ้าโจนัสนั้นลูกตาของมันทั้ง 2
ข้างหลุดห้อยออกมาลากที่พื้นทราย พอมันได้ยินเสียงน้าสาวมันก็รีบคลานไปมาหา
ส่วนลูกตาที่หลุดออกมามันก็ลากเสียดสีไปกับทรายจนกระจกตาเป็นรอย
ซึ่งหมอบอกว่าถึงจะใส่กลับเข้าไปมันก็อาจจะต้องตาบอด แต่ต่อให้มันตาบอดลูกแก้วก็ตั้งใจว่ายังไงก็จะยังเลี้ยงมันไว้
ลูกแก้วจำได้ว่าวันสุดท้ายที่หมอนัดไปเปิดตาหลังจากที่เย็บปิดตาอยู่นานเป็นเดือน
หมอก็บอกว่ามันอาจจะมองไม่เห็น ลูกแก้วอุ้มมันมานั่งอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลด้วยใจที่ห่อเหี่ยวสงสารมันที่จะต้องมองไม่เห็น
ลูกแก้วนั่งมองมันสักพักลูกแก้วก็เห็นมันค่อยๆลืมตาแล้วก็กระดิกหาง
วินาทีนั้นลูกแก้วรู้ว่ามันต้องมองเห็นลูกแก้วแน่นอน ลูกแก้วรีบพามันกลับบ้านดีใจที่มันไม่ต้องตาบอด
แต่ลูกแก้วดีใจได้แค่ 6 เดือนลูกแก้วก็ต้องพามันไปผ่าตัดเอาตาออก 1
ข้างเพราะความดันลูกตาสูงจนตามันโปนออกมาจนแทบจะแตกมันก็เลยกลายเป็นหมาตาเดียวมาตั้งแต่นั้น
แต่แล้วมันก็มีเหตุที่ทำให้ลูกแก้วต้องรับเลี้ยงสุนัขพร้อมกันทีเดียวถึงสามตัว สาเหตุเพราะว่าแม่ของมันถูกรถชนทั้งที่ยังท้องอยู่
วันนั้นเป็นวันหยุดลูกแก้วกำลังกวาดบ้านอยู่ ลูกแก้วก็ได้ยินเสียงกุกกักอยู่ในป่าหญ้าข้างบ้านพออกไปดูก็พบว่ามีสุนัขท้องแก่ตัวหนึ่งกำลังคลานออกมาเหมือนจะมาขอความช่วยเหลือ
ลูกแก้วกับน้าสาวก็เลยพามันไปส่งที่โรงพยาบาลพอไปถึงที่โรงพยาบาลคุณหมอก็ทำคลอดลูกของมันออกมาได้สามตัว
แม่ก็หมดลมหายใจไปพร้อมกับลูกอีกหนึ่งตัวมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากแต่ที่น่าเศร้ายิ่งกว่าก็เรื่องที่ใครจะดูแลมันแทนแม่ที่ตายไป.....
เสียงของเจ้าตัวเล็กทั้งสามตัวที่มันร้องหงิงๆ อยู่ตลอดเวลา
ลูกแก้วก็คิดเองไปว่ามันคงคิดถึงแม่ของมันตอนที่ลูกแก้วเอาแม่ของมันไปฝังลูกแก้วก็สัญญากับแม่ของมันว่า ลูกแก้วจะดูแลลูกของมันให้ดีมันจะได้ไม่ต้องห่วง
พอเจ้าสามตัวลืมตามันก็เลยมาเป็นสมาชิกใหม่ในบ้านของลูกแก้ว พอตอนเย็นลูกแก้วเลิกงานกลับถึงบ้านพวกมันก็จะวิ่งมารับกันยั้วเยี้ยเต็มไปหมดเพราะตอนนี้ลูกแก้วมีเพื่อนสี่ขาทั้งหมด
6 ตัวแล้ว.....
มนัสนันท์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น